14.0 - Inleiding

Wim Bilthof, fabrikant van Nederlandse fruitconserven, belt met Daan Kwaadvlieg, de contactpersoon bij zijn transporteur, FastFood in Woerden. "Kwaadvlieg, met Bilthof. Ik geloof dat ik kwaad op je moet worden."
"Kwaad?" zegt Daan, "waarom dat?" 
"Ik zit vanmorgen aan tafel met Sonia da Souza, inkoper van Dirk van de Eng. Jou welbekend. En die zegt me: "Wim, als we bij bestellen, komt het pas een week later." Maar wij hadden vier maanden geleden afgesproken: maximaal drie dagen. Hoe zit dat?"
"Ja, Wim, dat kan een keer gebeuren. En als ik heel eerlijk ben, hebben jij en mevrouw Da Souza daar zelf ook schuld aan," antwoordt Daan.
"Dat moet je me even uitleggen," riposteert Wim, die klaar gaat zitten voor een lesje fysieke distributie van zijn transporteur. En Daan legt uit: "Om te beginnen doet Dirk van de Eng soms zulke kleine bestellingen, dat ik daar geen auto op kan laten rijden. Kijk, ik rijd niet met bestelbusjes door het land, maar met 12-tonners, dat moet je niet vergeten. Ik vraag me soms af of zij misschien helemaal geen voorraad meer aanhouden, even afgezien van wat er in de winkel staat. Punt twee, jij zit daar lekker met je magazijn in Limburg, maar dat is niet echt de ideale plaats voor mij om spullen op te halen. Dus ik bens soms ook door mijn voorraad heen."
"Mooi is dat" zegt Wim. "Mijn klanten bestellen niet genoeg, jouw auto's zijn te groot, jij houdt niet genoeg voorraad aan en ik zit op de verkeerde plek. Ik zal er nog eens over nadenken."




Wim vraagt zich af of hij een transporteur moet zoeken die wel zelf een flinke voorraad kan aanhouden. Maar dat kost dan ook weer extra geld. En misschien moet hij een depot in het midden van het land gaan aanhouden. Of is de oplossing een transporteur die ook met kleinere wagens rijdt? Hij realiseert zich in elk geval dat fysieke distributie toch wel een specialistisch onderdeel van zijn distributiebeleid vormt.